مردی كه با كمك اندام مصنوعی عصبی بعد از یك دهه صحبت كرد
پژوهشگران ˮدانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکوˮ در مطالعه اخیرشان به سرپرستی ˮادی چانگˮ (Eddie Chang) موفق به ایجاد ˮاندام مصنوعی عصبی گفتاریˮ (speech neuroprosthesis) شده و آنرا با موفقیت بر روی یک فرد مبتلا به فلج کامل آزمایش کرده اند.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از دابلیو اس جی، این "اندام مصنوعی عصبی گفتاری" به یک مرد مبتلا به فلج کامل شدید امکان برقراری ارتباط را داده است و عملکرد آن بدین ترتیب است که سیگنال های مغزی فرد را به کلمات تبدیل نموده و آنرا روی صفحه نمایش کامپیوتر نشان میدهد.
پژوهشگران دانشگاه "کالیفرنیا، سانفرانسیسکو" برای آزمایش اندام مصنوعی عصبی گفتاری خود، از مردی حدودا ۳۰ و چند ساله کمک گرفتند. این فرد در نتیجه فلج ناشی از سکته مغزی شدید بیش از ۱۵ سال پیش توانایی صحبت کردن خودرا از دست داده بود.
از زمان جراحت، حرکات سر، گردن و اندام این فرد بسیار محدود بوده و با بهره گیری از اشاره گر متصل به کلاه بیس بال برای نشان دادن حروف روی صفحه ارتباط برقرار می کند.
طی این آزمایش این مرد موافقت نمود که پژوهشگران یک آرایه مستطیل شکل کوچک از الکترودها را با جراحی به سطح خارجی مغز او متصل کنند.
شرکت کننده با پژوهشگران همکاری کرد تا یک واژگان ۵۰ کلمه ای را در مغز تکرار کند تا پژوهشگران بتوانند آن کلمات را با بررسی فعالیت مغز وی توسط الگوریتم های پیشرفته تشخیص دهند. این واژگان که شامل کلماتی مانند "آب"، "خانواده" و "خوب" بودند، برای ایجاد صدها جمله بیان کننده حال در زندگی روزمره این فرد قابل استفاده هستند.
"چانگ" و همکارانش یک آرایه الکترود را روی قشر حرکتی گفتاری وی کاشتند. بعد از بهبودی کامل شرکت کننده، پژوهشگران ۲۲ ساعت فعالیت عصبی این منطقه مغزی را طی ۴۸ جلسه ثبت کردند و در هر جلسه این فرد بارها اهتمام کرد هر ۵۰ واژگان را بگوید و در همین حال نیز الکترودها سیگنال های مغزی حاصل از قشر گفتاری وی را ضبط می کردند.
در ضمن ۸۱ هفته و بعد از گذشت ۵۰ جلسه، پژوهشگران کامپیوتری را به این آرایه متصل کردند تا فعالیت مغز مرد را هنگامی که کلمات نشان داده روی صفحه نمایش را می دید و درحالیکه تصور می کرد درحال بلند خواندن آنها است، ببینند. پژوهشگران این مقاله گفتند که آنها توانستند کلماتی را که این مرد در ۴۷درصد از اوقات می گفت، به درستی شناسایی کنند.
وقتی دانشمندان الگوریتم های پیش بینی کننده کلمات را برای تشخیص بهتر به کار گرفتند، این دقت به ۷۶ درصد رسید. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا نام این مرد را فاش نکردند، چونکه وی علاقه ای به انجام این کار نداشت. اندام مصنوعی عصبی گفتاری که وی در این مطالعه استفاده کرد، یک وسیله آزمایشی است و چیزی نیست که فرد بتواند روزانه از آن استفاده نماید.
یافته های این مطالعه در مجله "New England Journal of Medicine" منتشر گردید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب