مواجهه فضانوردان کرو-۲ با شفق قطبی در راه بازگشت به زمین
فضانوردان حاضر در ماموریت ˮکرو-2ˮ(Crew-2) که بامداد روز گذشته بعد از اقامت 199 روزه در ایستگاه فضایی بین المللی به زمین بازگشتند، در راه برگشت به خانه به یک شفق چشم گیر مواجه گشتند تا هیجان سفرشان دو چندان شود.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، فضانوردان ماموریت "کرو-۲" که از ایستگاه فضایی بین المللی(ISS) سوار بر فضاپیمای "کرو دراگون اندیوور"(Crew Dragon Endeavor) روز گذشته بعد از ۱۹۹ روز اقامت در فضا به زمین بازگشتند، در صورتیکه به سمت خلیج مکزیک در سواحل فلوریدا پرواز می کردند با آنچه بعنوان "قوی ترین شفق قطبی در کل ماموریت" توصیف می کنند، مواجه گشتند.
این شفق به سبب افزایش اخیر فعالیت خورشید پدید آمده است، چونکه به اوج چرخه ۱۱ ساله خورشید که طی آن میدان مغناطیسی این ستاره کاملاً جابجا می شود و منجر به افزایش شراره های خورشیدی می شود، نزدیک می شویم.
ناسا در بیانیه مطبوعاتی خود توضیح داد که ماموریت "کرو-۲" رکورد طولانی ترین پرواز فضایی ازطریق یک فضاپیمای سرنشین دار متعلق به ایالات متحده را به نام خود ثبت کرده است. خدمه این ماموریت شامل "شین کیمبرو" و "مگان مک آرتور" فضانوردان ناسا، "آکی هیکو هوشیده" فضانورد سازمان اکتشافات هوافضای ژاپن و "توماس پسکه" فضانورد آژانس فضایی اروپا در تاریخ ۲۳ آوریل به فضا پرتاب شدند و در مجموع ۱۹۹ روز را در فضا گذراندند و به سلامت به زمین بازگشتند.
"پسکه" در کنار انتشار تصویری از این شفق قطبی که از فضا گرفته است در توییتر نوشت: ما با قوی ترین شفق قطبی که در کل ماموریت شاهد آن بودیم، بر فراز آمریکای شمالی و کانادا مواجه شدیم که شراره های اعجاب انگیز آن تا بالاتر از مدار زمین رفته بود و ما درست بالای مرکز این حلقه پرواز می کردیم و امواج سریع و اشعه ها سراسر محیط را فرا گرفته بود.
اما شفق قطبی چگونه شکل می گیرد و آیا برای فضانوردان خطرناک است؟ فضانوردان مکررا شفق های قطبی را از ایستگاه فضایی بین المللی می بینند، بااینکه شفقِ دیروزی خصوصاً به سبب شدت آن و این واقعیت که فضانوردان ماموریت "کرو-۲" پیش از ورود مجدد به جو زمین در کپسول فضایی آنرا دیدند، بسیار چشم گیر بود.
این شفق قطبی خاص ناشی از چندین پرتاب جرم از تاج خورشید بود که توسط خورشید در هفته گذشته ساطع شد. یکی از این انفجارهای پلاسمای مغناطیسی شده با پلاسمای دیگری برخورد کرد و با آن ادغام شد و با نزدیک شدن به زمین، آنرا وحشی کرد. این برخورد منجر به یک انفجار بسیار قوی پلاسمایی شد که در نتیجه ی آن شفق های شمالی تماشایی توسط فضانوردان "کرو-۲" مشاهده شد.
شفق های قطبی در اثر طوفان های مغناطیسی و خورشیدی یا ذرات پلاسمای مغناطیسی خورشید که با میدان مغناطیسی زمین واکنش می دهند، ایجاد می شوند. شفق قطبی هیچ خطر واقعی برای فضانوردانی که بر فراز زمین پرواز می کردند، نداشت، بااینکه خطر بالقوه ی قرار گرفتن در معرض تشعشع بالا وجود دارد که تا حدی توسط محافظ تشعشع کپسول "کرو دراگون" کاهش پیدا می کند.
استادیار دانشگاه کالیفرنیا در ارواین نیز اخیراً هشدار داد که ما اطلاعات کمی در مورد تأثیرات قوی ترین انواع طوفان های خورشیدی داریم و آنها پتانسیل این را دارند که اینترنت جهانی را از بین ببرند. بعنوان مثال، در سال ۱۹۸۹ یک طوفان خورشیدی شبکه برق رسانی بیش از شش میلیون نفر را به مدت ۹ ساعت در کبِک کانادا و اطراف آن قطع کرد.
با تمام این اوصاف، این شفق قطبی برای ماموریت "کرو-۲" تبدیل به حُسن ختامی خیره کننده برای رکوردشکنی این ماموریت بود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب