آغاز فرایند استقرار سپر خورشیدی ۵ لایه جیمز وب
به گزارش نهایت علم ناسا فرایند چند روزه استقرار و آزمایش آفتابگیر بزرگ تلسکوپ فضایی ˮجیمز وبˮ را شروع کرده است.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، تیم عملیات و کنترل کننده های تلسکوپ فضایی "جیمز وب" ساعاتی پیش آغاز به استقرار یک سپر پنج لایه به اندازه یک زمین تنیس کردند که برای خنک نگه داشتن این تلسکوپ ۱۰ میلیارد دلاری طراحی شده است.
این کار آخرین مرحله در باز کردن محافظ خورشیدی "جیمز وب" است و تکمیل آن باید تا سه روز طول بکشد. از آنجاییکه "جیمز وب" نورسیده فضا شده است، این عملیات دو روز به تعویق افتاد، چونکه مهندسان برای تعطیلات سال نو، روز شنبه اول ژانویه را به استراحت پرداختند و روز یکشنبه تنها روی چند مورد کوچک کار کردند.
مهندسان حالا درحال آزمودن نخستین لایه این محافظ خورشیدی هستند. بعد از تکمیل این مرحله، تیم عملیات "جیمز وب" موفقیت استقرار آنرا ارزیابی کرده و چهار لایه زیرین آنرا در صورت ضرورت تطبیق می دهد.
طبق برنامه زمان بندی، این مراحل تکمیلی استقرار در روز چهارشنبه ۵ ژانویه تمام می شود، اما این زمان امکان دارد بسته به داده های مهندسی که "وب" در طول استقرار خود تولید می کند، متفاوت شود.
تلسکوپ "جیمز وب" در مشاهدات در طیف فرو سرخ حساس به گرما متخصص است که همین موضوع، وجود این محافظ خورشیدی را به یک جزء حیاتی در این تلسکوپ تبدیل می کند. این آفتابگیر بخشی از یک فرایند استقرار یک ماهه است تا جانشین تلسکوپ فضایی "هابل" را برای جمع آوری داده ها از نقطه ای دور از زمین، نزدیک به ۱.۶ میلیون کیلومتر دورتر از سیاره ما آماده کند.
همچنین که "وب" درحال اجرای استقرار است، در عین حال درحال سفر به مقصد خود است که یک منطقه گرانشی پایدار به نام نقطه لاگرانژ خورشید-زمین ۲(L۲) است که به فضاپیما اجازه می دهد با حداقل مصرف سوخت اصطلاحا در آن نقطه "پارک" کند تا در سایه زمین و با پایین ترین میزان دریافت نور خوشید به فعالیت بپردازد. از آنجاییکه بیشتر مراحل استقرار "وب" از روی زمین کنترل می شود، این امکان کنترل به مهندسان اجازه می دهد تا در روند استقرار، تعلیق ایجاد و هرگونه مشکل را در صورت بروز ارزیابی کنند.
برای مثال، پیش از استقرار نخستین لایه محافظ خورشیدی، مهندسان یک روز اضافی را صرف مطالعه زیرسیستم قدرتی "وب" کردند تا مطمئن شوند که تلسکوپ برای این کار آماده است. آنها دو مشکل را پیدا کردند که در محدوده پارامترهای مهندسی تلسکوپ قرار داشت، اما آنها می خواستند بدون ریسک، باردیگر آنها را بررسی نمایند.
یک مشکل در مجموعه ای از شش موتور بود که در هنگام استقرار محافظ خورشیدی استفاده می شد. به علت تابش نور خورشید به موتورها، دمای آنها کمی بالاتر از حد انتظار بود، ازاین رو مهندسان، مکان "وب" را تغییر دادند تا موتورها را بیشتر در سایه قرار دهند.
انتقال موتورها به سایه روز یکشنبه دوم ژانویه اجرا شد و دمای موتورها همانطور که انتظار می رفت، کاهش پیدا کرد.
"ایمی لو" از شرکت "نورثروپ گرومن" پیمانکار اصلی ساخت و توسعه "وب" در یک کنفرانس مطبوعاتی اظهار داشت: ما دوست داریم حاشیه عملیاتی زیادی برای موتورهای خود و در واقع، برای هر کاری که انجام می دهیم، داشته باشیم.
"لو" اضافه کرد که دمای برنامه ریزی شده در محدوده حداکثر دمای ۵۴ درجه سانتیگراد بود. مهندسان در ابتدا انتظار دمای ۴۷ درجه سانتیگراد را داشتند، اما موتورها تا حدود ۶۷ درجه سانتی گراد گرم شده بودند.
مشکل دوم در ارتباط با خروجی آرایه خورشیدی بود که به نوبه خود بر توان "وب" تاثیر می گذارد. "وب" از پنج پنل خورشیدی روی خود تغذیه می کند، اما یک چرخه از پیش تعیین شده "حداکثر وظیفه" در یک ماژول تنظیم کننده آرایه، ولتاژ موجود را محدود می کرد و به "وب" اجازه نمی داد منابع مورد نیاز برای فعالیتهای خویش را داشته باشد.
چرخه وظیفه "وب" نسبت زمان روشن بودن مدار در آرایه خورشیدی را در مقایسه با زمان خاموش بودن مدار تعریف می کند. "لو" اظهار داشت که تیم عملیات همیشه برنامه هایی برای تغییر چرخه بعد از پرتاب "وب" داشته است، اما آنها این چرخه را زودتر از زمان برنامه ریزی شده برای "تنظیم مجدد آرایه" در طول استقرار بازتنظیم کردند.
اختلاف در "چرخه وظیفه" توسط دمای آرایه ها تعیین می شود. "لو" توضیح داد که اگر دماهای بالاتر از حد انتظار در آرایه ها وجود داشته باشد، این منجر به بازدهی پایین تر و محدودیت چرخه کاری می شود.
تیم عملیات تصریح کرد که مشکلات در حین استقرار، همگی در محدوده مورد انتظار بودند. "لو" اظهار داشت: مدلهای ما در اغلب موارد با پرتاب های قبلی و آنچه در مدار دیده ایم، مطابقت دارند، اما هر از گاهی چیزی را می بینیم که کاملاً مطابقت ندارد. ازاین رو شما می خواهید بفهمید که واقعا به چه چیزی نگاه می کنید تا مطمئن شوید که مشکلی وجود ندارد و این واقعاً همان چیزی است که ما زمان زیادی را برای آن سپری کرده ایم. این فقط به درک خصوصیت های خاصی از فضاپیما برمی گردد که هیچگاه پیشبینی نکرده ایم و در آزمایش ها روی زمین هویدا نشده و تنها در شرایط فضا مشخص می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب