اخترشناسان دانشگاه واشنگتن:
علت كم شدن نور ستاره ابط الجوزا احیانا گرد و غبار است
نهایت علم: اخترشناسان ˮدانشگاه واشنگتنˮ(University of Washington) اظهار كرده اند، اِبط الجوزا یا شبان شانه(Betelgeuse) دومین ستاره پر نور صورت فلكی شكارچی بتازگی حدود 40 درصد از درخشندگی خودرا از دست داده است.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از تك اكسپلوریست، ابط الجوزا ستاره قرمز بسیار عظیم صورت فلكی شكارچی است. این ستاره مانند یك فانوس دریایی در آسمان شب برای اخترشناسان است اما اواخر سال قبل نور این ستاره كم و كمتر شد و در نهایت حدود ۴۰ درصد از درخشندگی معمول خودرا از دست داد. ابط الجوزا یك ستاره عظیم سرخ است. ابط الجوزا ستاره عظیمی است كه قطر آن در حدود یك میلیارد و دویست میلیون كیلومتر است، یعنی تقریباً هزاران برابر قطر خورشید كه یك میلیون و سیصد هزار كیلومتر است.
چندی قبل اخترشناسان اظهار كرده بودند، دومین ستاره پرنور صورت فلكی شكارچی به آخر عمر خود نزدیك شده است و در نهایت زندگی خودرا با انفجاری عظیم كه ابرنواختر نام دارد به انتها خواهد رساند.
اخترشناسان آمریكایی بتازگی با استفاده از تلسكوپ "وی ال تی"(Very Large Telescope) ستاره مذكور را رصد كردند و مورد بررسی قرار دادند و دریافتند كه چرا دیگر این ستاره همانند گذشته درخشان نیست.
خیلی از علاقه مندان به علم نجوم فكر می كردند كه علت كم نور شدن این ستاره می تواند به این معنا باشد كه ستاره بسیار زود منفجر خواهد شد. مانند تمام ستاره های بزرگ سرخ رنگ، ابط الجوزا روزی ابرنواختر خواهد شد.
پرجرم ترین ستاره های عالم، زندگی خودرا با انفجاری عظیم به نام ابرنواختر(Supernova) به انتها می برند. یك ابرنواختر زمانی رخ می دهد كه یك ستارهٔ در حال مرگ آغاز به خاموش شدن می كند. آن گاه بطور ناگهانی منفجر شده و مقدار بسیار زیادی نور تولید می كند و در پس خود یك هستهٔ كوچك نوترونی بجای می گذارد. ابط الجوزا، ستاره غول پیكر سرخ رنگی است كه به آخر عمر خود نزدیك است، یعنی در مقطعی از زمان قرار دارد كه خورشید میلیاردها سال دیگر به آن خواهد رسید.
"فیلیپ مسی"(Philip Massey)، اخترشناس این مطالعه اظهار داشت: ستاره شناسان انتظار دارند كه این ستاره ۱۰۰ هزار سال آینده زندگی خودرا با انفجاری عظیم به نام ابرنواختر به انتها رساند و كم نور شدن ستاره كه از ماه اكتبر آغاز شد، لزوماً نشانه ابرنواختر قریب الوقوع نیست. اندازه گیری دمای ستاره ساده نبود. دانشمندان طیف نور ناشی از ستاره را بررسی و دمای آنرا محاسبه كردند. دانشمندان از فیلترهایی استفاده كردند كه بطور موثری سیگنال را ضعیف می كرد تا بتوانند طیف خاصی را برای به دست آوردن نشانه خاص استخراج كنند. طبق محاسبات آنها، میانگین دمای سطح ستاره در ۱۴ فوریه در حدود ۳۳۲۵ درجه سانتی گراد یا ۶۰۱۷ درجه فارنهایت بود. این دما ۵۰-۱۰۰ درجه سانتی گراد خنك تر از دمایی است كه دانشمندان در سال ۲۰۰۴ محاسبه كرده بودند. اخترشناسان طی این رصد ابرهای گرد و غبار را در اطراف این ستاره مشاهد كردند و احتمال می دهند كه علت كم شدن نور این ستاره می تواند وجود این ابرهای گرد و غبار باشد نه كاهش دمای ستاره.
یافته های این مطالعه در مجله "Astrophysical Journal Letters" منتشر گردید.
منبع: نهایت علم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب