با تلاش پژوهشگران آمریكایی صورت می گیرد
معكوس كردن روند پیری با رقیق كردن پلاسمای خون
به گزارش نهایت علم پژوهشگران آمریكایی در بررسی جدید خود دریافتند كه شاید بتوان با رقیق كردن پلاسمای خون موش های پیر، به معكوس كردن روند پیری كمك كرد.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، پژوهشگران "دانشگاه کالیفرنیا، برکلی"(UC Berkeley)، روش جدید و جالبی برای مقابله با اثرات پیری ابداع نموده اند. آنها در پژوهش جدید خود نشان داده اند که رقیق کردن پلاسمای خون موش های مسن تر می تواند تأثیر مهمی بر جوانسازی بافت ها و اندام ها داشته باشد. این کار با کاهش تراکم پروتئین های التهابی که معمولا با بالا رفتن سن افزایش می یابند، فرایند جوانسازی را انجام می دهد.
این پژوهش جدید، برپایه پژوهشی صورت گرفته است که "ایرنا کانبوی"(Irina Conboy) و "مایکل کانبوی"(Michael Conboy)، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، ۱۵ سال پیش روی موش های پیر و جوان انجام دادند و توانستند بعضی از اثرات پیری را در موش مسن تر معکوس کنند. نتایج این پژوهش، به انجام دادن پژوهش های بیشتری در مورد پروتئین ها و مولکول های خون موش جوان تر منجر گردید تا شاید به کند شدن یا معکوس شدن روند پیری کمک نماید.
این دو دانشمند هنوز به بررسی اسرار مربوط به روند پیری و نتایج پژوهش پیشگامانه خود مشغول هستند اما قصد دارند آنرا از زاویه متفاوتی ارزیابی کنند. آنها این ایده را بررسی نموده اند که شاید به جای استفاده از پروتئین ها و مولکول های خون جوان، بتوان با پاکسازی خون پیر از پروتئین ها و مولکول های مضر، روند پیری را کند کرد.
مایکل کانبوی اظهار داشت: ما فکر کردیم که شاید بتوانیم خون خنثی داشته باشیم؛ یعنی خونی که نه پیر و نه جوان باشد. ما اثر این خون را در بهبود موش پیر مورد بررسی قرار خواهیم داد. بدین ترتیب شاید بتوان با رقیق کردن خون موش پیر، به بهبود آن کمک کرد. ما خون رقیق شده را به موش جوان هم تزریق خواهیم کرد و اگر حال موش جوان بدتر شود، بدین معناست که رقیق کردن خون موش جوان می تواند باعث بدتر شدن آن شود.
دانشمندان، این ایده را طی آزمایش های درمان با پلاسمای خون مورد بررسی قرار دادند. این تبادل خون خنثی که طی آن، نیمی از پلاسمای خون موش های مسن تر تعویض می شود، به بهبود قابل توجه سلامت آنها منجر گردید. تأثیر این جوانسازی بر مغز، ریه و عضلات موش ها، مانند نتایج آزمایش اصلی و حتی قویتر از آنها بود. نتایج پژوهش نشان داد که این روند هیچ عوارض بیماری زایی برای موش های جوان تر ندارد.
پژوهشگران با استفاده از تحلیل پروتئومیک، پلاسمای خون و پروتئین های آنرا بررسی کردند و دریافتند که این فرایند، مانند یک دکمه ریست مولکولی عمل می کند. آنها با این کار، تراکم پروتئین هایی را که با بالا رفتن سن افزایش می یابند، بررسی کردند و دریافتند پروتئین های مفید همچون آن گروه از پروتئین ها که سبب تقویت عروق می شوند، قابلیت شکوفایی پیدا می کنند.
تغییر پلاسما در انسان ها که هم اکنون بعنوان روش درمان بعضی از بیماری های خودایمن در آمریکا ثابت شده است، دو تا سه ساعت زمان می برد و عوارض جانبی آن ملایم و یا بدون عوارض جانبی است. این گروه پژوهشی هم اکنون در مرحله آزمایش های بالینی هستند تا ظرفیت این تبادل خون خنثی را در افراد مسن تر بررسی نمایند.
مایکل کانبوی اضافه کرد: بعضی از این پروتئین ها، مورد توجه ویژه ما قرار دارند و امکان دارد که ما در آینده آنها را بعنوان گزینه های درمانی در نظر بگیریم.
این پژوهش، در مجله "Aging" به چاپ رسید.
منبع: elmend.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب