اولین رصد انفجارهای رادیویی سریع منظم از منبعی ناشناس
به گزارش نهایت علم ستاره شناسان نخستین الگوی منظم شناخته شده از انفجارهای رادیویی سریع(FBR) را شناسایی كرده اند كه از یك منبع ناشناخته فراتر از كهكشان ما ناشی می شود.
به گزارش نهایت علم به نقل از ایسنا و به نقل از انگجت، ستاره شناسان این اواخر به موفقیت هایی در زمینه یافتن انفجارهای رادیویی سریع داشته اند و الان نخستین الگوی منظم از این انفجارها را یافته اند.
یک تیم تحقیقاتی از موسسه فناوری ماساچوست(MIT) با همکاری دیگر موسسات تحقیقاتی کشف کرده اند که چیزی در فاصله حدود ۵۰۰ میلیون سال نوری از ما بطور مرتب هر چهار روز انفجارهایی به ظاهر تصادفی اما خشن تولید می کند و سپس ۱۲ روز ساکت می شود.
پژوهشگران می گویند این اتفاق بطور مداوم برای ۵۰۰ روز در طول این مطالعه رخ داده است.
این سیگنال های غیر عادی با بهره گیری از تلسکوپ رادیویی "CHIME" واقع در کانادا دریافت شدند.
آنچه که موجب ایجاد این انفجارها می شود، معلوم نیست. دانشمندان فقط می دانند که این سیگنال ها از منطقه ای ستاره زا در حومه یک کهکشان مارپیچ غول پیکر برمی آیند.
اعتقاد بر این است که ستاره های نوترونی آبستن این انفجارها هستند، اما توضیحات احتمالی مختلفی دراین زمینه وجود دارد. همچون اینکه آنها ممکنست از یک ستاره منفرد که همزمان چرخشی و لرزان است، باشند یا از یک سیستم دوتایی با یک مدار خارج از مرکز و یا یک منبع منتشرکننده گاز که خروجی آن توسط یک ستاره میزبان بزرگ شده است.
مگنتار(Magnetar)، یک ستاره نوترونی احاطه شده با میادین مغناطیسی شدید می باشد. به عبارت دیگر، مگنتار یا ستاره مغناطیسی(مغنااختر) نوعی ستاره نوترونی است که میدان مغناطیسی بسیار نیرومندی دارد.
بااینکه اعتقاد غالب بر این است که مگنتارها علت این انفجارها هستند، اما هیچ تضمینی نیست که یک مگنتار عامل این انفجارهای تازه کشف شده باشد.
برای به دست آوردن پاسخ های بهتر، مطالعه بیشتری لازم خواهد بود. با وجود این، این نشان میدهد که انفجارهای رادیویی سریع پیچیده تر از آن چیزی هستند که در ابتدا تصور می شد و رفتارهای غیرمعمول زیادی در جهان وجود دارد.
چند روز پیش هم دانشمندان نخستین انفجار سریع رادیویی را در کهکشان راه شیری پیدا کردند.
در نجوم رادیویی، یک انفجار رادیویی سریع(fast radio burst) یا "FRB" یک پالس رادیویی زودگذر با طول کسری از یک میلی ثانیه تا چند میلی ثانیه است که ناشی از برخی فرآیندهای نجومی با انرژی بالا است که هنوز درک نشده اند. در صورتیکه منبع آنها بسیار پرانرژی است، قدرت سیگنالی که از آنها به زمین می رسد هزار برابر کمتر از ارسال سیگنال یک تلفن همراه در ماه به زمین است.
نخستین FRB توسط "دانکان لوریمر" و شاگردش "دیوید نارکویچ" در سال ۲۰۰۷ هنگام بررسی داده های آرشیوی پولسارها کشف شد و بنا بر این معمولاً از آن بعنوان "انفجار لوریمر"(Lorimer Burst) یاد می شود. از آن زمان تابحال خیلی از انفجارهای رادیویی سریع همچون چندین مورد که به روش های به ظاهر نامنظم تکرار می شوند، به ثبت رسیده اند.
منبع: elmend.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب